مفسر سرشناس فوتبال دار فانی را وداع گفت

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی “خبرخوی” به نقل از ورزش سه: حمیدرضا صدر منتقد سینما و مفسر فوتبال پس از طی دوران طولانی بیماری سرطان درگذشت.

صفحه اینستاگرام حمیدرضا صدر از درگذشت این کارشناس و مفسر سرشناس سینما و فوتبال خبر داد.

دختر حمیدرضا صدر نیز با انتشار تصاویری در صفحه اینستاگرام این منتقد سینما و مفسر فوتبال، از درگذشت او خبر داد.

حمیدرضا صدر که در سال‌های اخیر با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد، بامداد جمعه، ۲۵ تیر ماه دار فانی را وداع گفت.

چند روز پیش، خانواده او از وخامت حال این چهره فرهنگی – ورزشی و توقف روند شیمی درمانی خبر داده بودند.

حمیدرضا صدر متولد ۲۸ اسفند سال ۱۳۳۴ در محلات از توابع استان مرکزی بود.

وی پیش از حضور در تلویزیون به عنوان کارشناس فوتبال، به عنوان منتقد فیلم فعالیت می‌کرد و به نگارش مقاله هایی در نشریات سینمایی می پرداخت.

مرحوم صدر سابقه روزنامه‌نگاری را نیز داشت.

وی در رشته برنامه ریزی شهری تحصیل کرد و در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و مدرک دکترای خود را از دانشگاه لیدز در بریتانیا دریافت کرد.

مرحوم صدر فعالیت حرفه‌ای خود را سالهاست که در عرصه نقد سینما آغاز کرده و از جمله افرادی بود که به تحلیل سینمای شرق و همچنین سینمای جهان می پرداخت.

وی همچنین در ماهنامه سینمایی «فیلم» به تحلیل فیلم‌های سینمای جهان می‌پرداخت و همچنین ر جشنواره فیلم لندن نیز شناخته شده است.

مرحوم صدر زمانی به عنوان منتقد فوتبال در تلویزیون حاضر شد و بسیار مورد توجه همه قرار گرفته و او در برنامه «آنسوی نیمکت» به عنوان کارشناس حضور داشت و همچنین از جمله آثار دیگر او می‌توان به حضور او در مستند مزدک میرزایی با نام «تاریخچه شهراورد» اشاره کرد که در این مستند به عنوان کارشناس حضور داشت.

درآم‍دی ب‍ر ت‍اری‍خ س‍ی‍اس‍ی س‍ی‍ن‍م‍ای ای‍ران، پسری روی سکوها: وقایع‌نگاری چهار دهه‌ای فوتبال ایرانی، نیمکت داغ: از حشمت مهاجرانی تا الکس فرگوسن و ژوزه مورینیو، تو در قاهره خواهی مرد، سیصد و بیست و پنج، پیراهن‌های همیشه مردان فوتبال: تک‌نگاری‌ها و روزی روزگاری فوتبال از جمله اثار محروم صدر هستند.

قابی که برای عشق فوتبال‌ها حسرت شد

روزگاری بود که چهره های حاضر در این عکس یعنی امیر حاج رضایی، حمیدرضا صدر و عادل فردوسی پور ساعت ها برایمان از فوتبال حرف می‌زدند بی آن که لحظه ای خسته شویم و خمیازه بکشیم یا صدای تلویزیون را کم کنیم. روزگاری که سلیقه مخاطب برای مدیران اهمیت بیشتری داشت. این قاب دیگر در آنتن زنده تلویزیون تکرار نمی‌شود.